Blog

Η ουσία στην Αυτοάμυνα γυναικών.

Aφορμή γι’ αυτό το άρθρο, είναι ένα ακόμα e-mail που έλαβα, ενόψει ενός ακόμα σεμιναρίου Αυτοάμυνας – Αυτοπροστασίας Γυναικών, που θα διδάξω, από γυναίκα που ασχολείται χρόνια με τις πολεμικές τέχνες. Η αυτοεποίθησή της γκρεμίστηκε όταν σε ένα περιστατικό παρενόχλησης κατάλαβε ότι έλειπε η ουσία της αυτοάμυνας από τις προπονήσεις της, και έτσι δημιουργήθηκε η θέλησή της για εξεύρεση νέας προσέγγισης σε αυτό το θέμα.

Λόγω της πολύχρονης εμπειρίας μου, και της αλληλεπίδρασης με μαθήτριές μου αλλά και με συμμετέχουσες σε σεμινάρια Αυτοάμυνας γυναικών που διδάσκω κατά καιρούς, έχω υπάρξει μάρτυρας πολλών σχετικών μαρτυριών.

Τα τελευταία χρόνια, έχει υπάρξει μια έκρηξη “πληροφοριών” και δεδομένων σχετικά με την βία κατά των γυναικών. Η αλήθεια είναι πως υπάρχει μεγάλη ανησυχητική αναντιστοιχία ανάμεσα σε αυτά που διδάσκονται σε σχολές πολεμικών τεχνών, με την πραγματικότητα των επιθέσεων εναντίον των γυναικών.

Για να είναι αποτελεσματικό ένα πρόγραμμα ή ένα σεμινάριο αυτοάμυνας γυναικών, θα πρέπει να βασίζεται σε πολλούς τομείς.

Ο κυριότερος όλων, είναι η γνώση των πραγματικών επιθέσεων.

Η σεξουαλική κακοποίηση και η ενδοοικογενειακή βία, είναι τα πιο κοινά είδη βίας κατά των γυναικών.

Οι γυναίκες, στατιστικά έχουν 6 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να βιώσουν βία που διαπράχθηκε σε οικεία (Γονείς, σύζυγος, πρώην σύζυγος, σύντροφος, πρώην σύντροφος, φίλος, αδελφός…)

Πάνω από τα ¾ των γυναικών που υπέστησαν βία, αφορούν περιστατικά που ο δράστης ήταν γνώριμος του θύματος.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ο πολιτισμός μας και τα κοινωνικά πρότυπα που περνούν μέσα από τις ειδήσεις, τις ταινίες κλπ, διαιωνίζουν μαζικά ένα πρότυπο που απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα!

Για παράδειγμα, οι βιαστές παρουσιάζονται ως κάποιοι βρώμικοι τύποι, ψυχικά διαταραγμένοι, που ξεπροβάλλουν ξαφνικά πίσω από μάντρες και απομονωμένα σημεία.
Πολύ σπάνια βγαίνει στο φως η αλήθεια.  Ότι δηλαδή, οι επιτιθέμενοι είναι γνωστοί, φίλοι, γείτονες ή ακόμα και μέλη της οικογένειας των θυμάτων.

Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που είτε έμμεσα κυρίως, είτε άμεσα, αφήνονται υπόνοιες, ότι το θύμα πήγαινε γυρεύοντας κλπ.

Η πλειοψηφία των σεξουαλικών επιθέσεων, ΔΕΝ συμβαίνουν στον δρόμο! Η πλειοψηφία των δραστών γνωρίζουν τα θύματά τους.

Όπως και να έχει, οι επιπτώσεις μιας τέτοιας εμπειρίας, είναι τραυματικές.

Δυστυχώς, ένα μεγάλο ποσοστό θυμάτων σεξουαλικής επίθεσης, είναι νεαρά κορίτσια! Η συντριπτική πλειοψηφία των σεξουαλικών αδικημάτων που αφορούν τα παιδιά και γυναίκες κάτω των 18 ετών, δεν διαπράττονται από ξένους, αλλά από πρόσωπα που είναι γνωστά στα θύματα, από πατέρες και άλλους συγγενείς, ή από τους επισκέπτες και φίλους της οικογένειας του θύματος!

Επίσης η βία κατά των γυναικών, σε μεγάλο ποσοστό εκδηλώνεται από εν ενεργεία ή πρώην σύζυγο ή εν ενεργεία ή πρώην σύντροφο.

Η εικόνα από τις στατιστικές των γυναικών που βιάστηκαν ή δέχθηκαν σωματική επίθεση, δείχνει ότι συνήθως υπάρχει κάποιο είδος συναισθηματικής σύνδεσης μεταξύ θύματος και δράστη. Αυτό υποδηλώνει πως η σεξουαλική και σωματική κακοποίηση, είναι ένα πολύ πιο περίπλοκο ζήτημα, από ό,τι μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την εκμάθηση φυσικών τεχνικών.

Χρειάζεται, και μέσα από τα μαθήματα ή σεμινάρια αυτοάμυνας γυναικών, να αναπτυχθεί περαιτέρω η Αυτοεκτίμηση της κάθε συμμετέχουσας, και να ενισχυθεί η αξίωση πως όχι, σημαίνει ΟΧΙ.

Σε μια κοινωνία όπου κυριαρχούν οι άνδρες, οι γυναίκες δεν ενθαρρύνονται να εκτιμούν τις δικές τους μοναδικές ιδιότητες. Ορίζονται ως “καλές” ή “κακές” σύμφωνα με το αρσενικό πρότυπο και με κανόνες που δημιούργησαν οι Ανδρες.

Δεν είναι τυχαίο, που γυναίκες χαμηλής αυτοεκτίμησης, μετά από ένα περιστατικό σεξουαλικής ή σωματικής κακοποίησης, πέρα από το γεγονός ότι δεν καταγγέλλουν το περιστατικό,  καταλαμβάνονται από αισθήματα αυτο-ενοχοποίησης και αυτο-μίσους.

Για να είναι αποτελεσματικά τα μαθήματα αυτοάμυνας των γυναικών που έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής ή σωματικής κακοποίησης, θα πρέπει να δημιουργούν ένα περιβάλλον ανατροφοδότησης και υποστήριξης.

Οι περισσότερες από τις γυναίκες που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής επίθεσης, πέρα από τον θυμό τους, αισθάνονται απομονωμένες και ντροπιασμένες.

Η κατάλληλη σχολή ή ο κατάλληλος χώρος σεμιναρίου, είναι ένα περιβάλλον υποστήριξης και ενθάρρυνσης και μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στην αποκατάσταση της αυτοεκτίμησης και της εμπιστοσύνης της γυναίκας.

Οι γυναίκες πρέπει πρώτα να αισθάνονται το δικαίωμα να είναι ασφαλείς και να γίνονται σεβαστές. Αυτή είναι μια σημαντική προϋπόθεση για την αποτελεσματική αυτοάμυνα.

Τα αισθήματα της αυτοεκτίμησης και της αυτοαξίας, είναι αναπόσπαστα στοιχεία της ικανότητας της γυναίκας να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Φυσικά στο να πιστέψει μια γυναίκα πως είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό της, είναι και η εκμάθηση φυσικών τεχνικών, που πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσής τους.

Τα μαθήματα ή σεμινάρια Αυτοάμυνας γυναικών, από σοβαρό επαγγελματία εκπαιδευτή, είναι ανεκτίμητο εργαλείο για την ενίσχυση της αίσθησης ότι η γυναίκα μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Οι γυναίκες ιστορικά, έχουν αποδείξει πως υπερασπίζονται τον εαυτό τους επιτυχώς, χρησιμοποιώντας συνδυασμούς λεκτικών και σωματικών στρατηγικών.

Τα μαθήματα αυτοάμυνας γυναικών, ΔΕΝ πρέπει να συνδέονται με την εκμάθηση ενός στυλ πολεμικής τέχνης, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να απουσιάζουν από αυτά, οι θεωρητικές γνώσεις αυτοπροστασίας.

Ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα ή σεμινάριο Αυτοάμυνας γυναικών, πρέπει να περιλαμβάνει τα εξής βασικά στοιχεία

  1. Θα πρέπει να αναπτύσσει και να προωθεί την αυτοπεποίθηση με ουσιαστικό τρόπο και όχι με φαμφάρες και με τεχνικές που δεν λειτουργούν ή που χρειάζονται χρόνια εξάσκησης για να αφομοιωθούν και να είναι σε θέση να εκτελεστούν.
  2. Το πρόγραμμα σπουδών των μαθημάτων και ότι παρουσιαστεί στο σεμινάριο, πρέπει να δίνει έμφαση στα ειδικά γυναικεία χαρακτηριστικά, σωματικά (όπως μακριά μαλλιά, μακριά νύχια) χρήση αξεσουάρ (όπως τσάντα, τσιμπιδάκι, καρφίτσα) ντυσίματος (όπως ψηλοτάκουνα, φούστα-φουστάνι) και η δημιουργία νέων δεξιοτήτων να βασίζονται σε αυτά.
  3. Να παρέχει ένα φιλόξενο περιβάλλον, όπου οι γυναίκες θα αισθάνονται ασφαλείς, και ένα κατάλληλο χώρο εκπαίδευσης.
  4. Να εμπεριέχει θεωρητικές γνώσεις Αυτοπροστασίας (Προφύλαξη τσάντας, λεκτική αυτοάμυνα, εκφραστικές δεξιότητες, ασφαλή είσοδος σε αυτοκίνητο – οικεία κλπ, αποκλιμάκωση του περιστατικού…)
  5. Να διδάσκει αποτελεσματικές δεξιότητες που όχι μόνο είναι εύκολες στη μάθηση, αλλά και στη μνήμη! και που δεν βασίζονται στη σωματική δύναμη, αλλά στο ότι η λειτουργική απόδοση της γυναίκας σε μια κατάσταση μπορεί να είναι, νοητική, ψυχολογική ή σωματική, ή να περιέχει στοιχεία και των τριών.

Ουσιαστικά, ένα καλό μάθημα αυτοάμυνας γυναικών βασίζεται στην ευφυΐα και όχι στους μυς. Προσφέρει εργαλεία για τη διευκόλυνση της γυναίκας να συνδεθεί με τα δικά της σωματικά χαρακτηριστικά, και στην γρήγορη απομάκρυνση από το περιστατικό ή την αποκλιμάκωσή του, χωρίς περιττή φυσική εμπλοκή. Όταν είναι εφικτό, χωρίς καθόλου σωματική συμμετοχή.

Ο πρωταρχικός στόχος του κάθε δράστη με θύμα τη γυναίκα είναι το μυαλό της και η συναισθηματική της κατάσταση. Το πόσο επιτυχής θα είναι μια γυναίκα στην προάσπιση του εαυτού της, εξαρτάται άμεσα από την αίσθηση της προσωπικής της αξίας και από την γνώση του πώς να προστατευτεί.

Η επιτυχία μεγάλου ποσοστού, κυρίως των περισσότερων σεξουαλικών επιθέσεων κατά των γυναικών, καθορίζεται πολύ πριν την φυσική πράξη του βιασμού. Στην πραγματικότητα η σωματική άσκηση δύναμης του δράστη είναι συχνά περιττή για να ολοκληρώσει τον σκοπό του.

Το φυσικό χαρακτηριστικό της δυσπιστίας των γυναικών, τις επιτρέπει αλλά και τις ενισχύει στο να πιστεύουν, ότι “δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ σε μένα”.

Ένα από τα ρητά που χρησιμοποιώ από το 1985 που είμαι επαγγελματίας εκπαιδευτής, είναι το «ΜΑΘΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ, και προτρέπω την κάθε φίλη, να βάλει στη σκέψη της προσωπικής της ασφάλειας, το «Κάλλιον του θεραπεύειν, το προλαμβάνειν», που υποστήριζε ο Ιπποκράτης αναδεικνύοντας τη σημασία της πρόληψης για την υγεία.

Σας περιμένω στα σεμινάρια ή στις σχολές Εκπαιδευτών Αυτοάμυνας – Αυτοπροστασίας γυναικών που είναι στις δράσεις μας, ή καθημερινά στον πολυχώρο Φυσικής Ασκησης και σωματικής εκπαίδευσης Athens Martial Arts (Aχαρνών 315 – Κάτω Πατήσια)

Master Μιχάλης Κοσσυβάκης
Εκπαιδευτής ένοπλης και άοπλης μάχης – Διεθνής εισηγητής


Κάντε κλικ και πληροφορηθείτε για το επόμενο σεμινάριο Αυτοάμυνας – Αυτοπροστασίας Γυναικών

———————————————————————————————————


Δυστυχώς, το νομικό μας σύστημα, εξακολουθεί να ευνοεί τον δράστη σε πολλές περιπτώσεις!

Το Ποινικό μας Δίκαιο στηρίζεται κι’ αυτό στην ισότητα όλων ενώπιον του νόμου και στη δυνατότητα του κάθε πολίτη, ανεξάρτητα από το φύλο του, να προσφεύγει στη δικαιοσύνη σε περίπτωση προσβολής των δικαιωμάτων του. Μ’ αυτή την έννοια ο ελληνικός Ποινικός Κώδικας περιέχει τις αναγκαίες βάσεις για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών όπως και κατά των ανδρών.

Τιμωρούνται οι πράξεις και οι συμπεριφορές που θίγουν τη ζωή και την ακεραιότητα του ατόμου, καθώς και την ελευθερία, την τιμή και την προσωπικότητά του, αλλά και τη σεξουαλική του ελευθερία. Όμως, εκτός από την περίπτωση του βιασμού, καμία διάταξή του δεν αναφέρεται ειδικά στη βία κατά των γυναικών.

Στην πραγματικότητα, το ελληνικό Δίκαιο αντιμετωπίζει τη βία κατά των γυναικών με τις διατάξεις που προβλέπουν γενικά την τιμωρία των αδικημάτων κατά του προσώπου (προσβολή κατά της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας), κατά της ελευθερίας, της τιμής και της προσωπικότητας του ατόμου ή κατά της σεξουαλικής ελευθερίας. Τα κείμενα που αναφέρονται σ’ αυτά τα αδικήματα περιλαμβάνουν μερικές διατάξεις ειδικά για τη βία, που αναφέρονται στις σωματικές βλάβες, καθώς και στην ψυχολογική και την συναισθηματική βλάβη (απρόκλητη σωματική βλάβη -επικίνδυνη σωματική βλάβη -βαριά σωματική βλάβη -θανατηφόρος βλάβη -βλάβη από αμέλεια). Η βία μεταξύ των συζύγων δεν αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερες διατάξεις. Τα χτυπήματα και οι βλάβες, καθώς και οι πράξεις μείωσης της προσωπικότητας που τυχόν υφίσταται η γυναίκα στα πλαίσια του γάμου, αντιμετωπίζονται όπως και η ψυχολογική βία που, παρόλο που δεν αποτελεί ιδιαίτερο αδίκημα, εντάσσεται στις πράξεις «μείωσης της προσωπικότητας», έννοια που συναντάμε και στον Αστικό Κώδικα.

Κείμενα νόμου για την κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών

2.α Βιασμός

Η μόνη περίπτωση που ο Ποινικός Κώδικας αναφέρεται στη σεξουαλική βία, και όχι ειδικά στην ασκούμενη κατά των γυναικών, είναι ο βιασμός. Ας σημειωθεί ότι αυτό γίνεται για την προστασία του πνεύματος και της ηθικής, αλλά και της ιδιοκτησίας, της οικογένειας και όχι για την προστασία της προσωπικότητας ή της ζωής των γυναικών.

Μέχρι την αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, το 1983, οι γυναίκες ανήκαν στα αγαθά της οικογένειας, ιδιοκτήτης των οποίων ήταν ο άνδρας. Το άρθρο 336 του Π.Κ., που ρύθμιζε τα του βιασμού μέχρι το 1984, κατέτασσε τον βιασμό στα «εγκλήματα κατά της τιμής». Μετά την τροποποίηση του Κώδικα, στις 16.03.1984 με το νόμο 1419/84, το νέο άρθρο εντάσσεται στα «εγκλήματα κατά της σεξουαλικής ελευθερίας και τα εγκλήματα της οικονομικής εκμετάλλευσης της σεξουαλικής ζωής» τιμωρείται δε μόνο εφόσον τελείται εκτός γάμου.

Το δικανικό σύστημα της Ελλάδας στηρίζεται στα αποδεικτικά έγγραφα (αντίγραφο από το βιβλίο της Αστυνομίας με την έκθεση των συμβάντων, όπου καταχωρήθηκε η καταγγελία του θύματος, αντίγραφο παροχής υπηρεσιών από δημόσιο νοσοκομείο με αναγραφή και των αιτίων που προκάλεσαν την παροχή των υπηρεσιών, καταχώρηση των ονομάτων των προτεινομένων μαρτύρων) και αυτό αποθαρρύνει τα θύματα για την αίτηση απονομής δικαιοσύνης.

author: Μιχάλης Κοσσυβάκης